สำหรับผมในฐานะแฟนฟุตบอลทีมชาติไทยคนหนึ่ง ดูและเชียร์ทีมชาติไทยมาตั้งแต่เด็ก แต่จะเชื่อไหมว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมากว่าสามสิบกว่าปีที่เชียร์ทีมชาติไทย มักจะอยู่แค่หน้าจอทีวีเท่านั้น
ก็นั่นล่ะ ก็เพราะที่อยู่ต่างจังหวัดการเชียร์ทีมชาติไทยที่หน้าจอ เป็นทางเลือกที่สะดวกที่สุด
แต่ก็มีความฝันว่าสักวันต้องเข้าไปเชียร์ในสนามให้ได้
และครั้งแรกที่ผมได้เข้าไปดูทีมชาติไทยแข่งครั้งแรก ก็เป็นการแข่งขันฟุตบอลเอเชี่ยน คัพ 2015 รอบคัดเลือก เมื่อตอนต้นปี และเข้าสนามในฐานะช่างภาพ เป็นประสบการณ์ที่ต้องบอกว่า “สุดยอด” ในชีวิตจริงๆ กับครั้งแรก แม้ว่าผลการแข่งขันทีมชาติไทยจะพ่ายคูเวต 1-3 ก็ตาม
จนมาถึงปลายปี 2014 กับกระแสความนิยม กระแสแรงศรัทธาในฟุตบอลไทยกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ในการแข่งขันระดับอาเซียน AFF Suzuki Cup 2014 จากกระแสฟอร์มการเล่นที่เข้าตาแฟนบอลในรอบแรกที่สิงคโปร์
กระแสรอบรองชนะเลิศที่ฟิลิปปินส์ในนัดแรก ทำให้เกิดกระแส “บัตรเข้าชมหายากกว่าทอง” ต้องบอกว่าหายากมากๆ เพราะเปิดจองเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง บัตรหมดเกลี้ยง
สำหรับนักข่าวตัวน้อยๆ กับสื่อเล็กๆ อย่างขอนแก่นสู้สู้ แมกกาซีน ก็ได้มีโอกาสได้เข้าไปสัมผัสบรรยากาศ ในฐานะช่างภาพ โดยรอบรองชนะเลิศนัดที่สอง เป็น BIGSU ที่เข้าไปเก็บภาพบรรยากาศ และความสุขสมหวังก็เป็นของแฟนๆ ทีมชาติไทย
ทำให้เกิดกระแสแรงยิ่งกว่าแรงเข้าไปอีก กับระดับความต้องการตั๋วที่ต้องเรียกว่าหากยากยิ่ง นัดรอบรองที่ว่าจองหมดอย่างรวดเร็ว มาเจอนัดชิงนัดแรกหมดเร็วมากๆ จนแฟนบอลหลายๆ คนต้องรอซื้อตั๋วเกลอกันเลยทีเดียว
ช่างภาพนักข่าวตัวน้อยๆ บรรณาธิการคนนี้ก็ต้องรีบหารถเข้าสู่บางกอก เพื่อเก็บประสบการณ์ที่ยากจะหาได้ และเป็นเกมส์ทีมชาติครั้งที่สองในชีวิตที่จะได้สัมผัสบรรยากาศในสนามที่มีแฟนบอลเต็มสนามกว่าห้าหมื่นคน
“นิเป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่ราชมังฯ แห่งนี้จะมีแฟนบอลมาชมทีมชาติไทยแข่งเต็มสนาม”
ห้าหมื่นคนจริงๆ นิเป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่ราชมังฯ แห่งนี้จะมีแฟนบอลมาชมทีมชาติไทยแข่งเต็มสนาม
ในระหว่างนักเตะวอร์มอัพ สำหรับผมและบิ๊กสุ เราเดินจากหลังโกล์ฝั่งทิศใต้ ไปสู่ทิศเหนือ แรกสัมผัสตอนนั้นเราสองคนต้องถามกันเองเลยทีเดียว นิเรามาอยู่ในสนาม ในนัดชิงชนะเลิศแล้วจริงเหรอๆ
ไม่คิดไม่ฝันหรอก สำหรับช่างภาพ นักข่าวบ้านนอกสองคนนี้ ที่จะมีโอกาสง่ายๆ มาอยู่ในบรรยากาศแบบนี้
ผลการแข่งขันขอข้ามไปเพราะทุกๆ คนคงได้เห็นผ่านหน้าจอทีวี และคลิปต่างๆ หมดแล้ว
อีกประสบการณ์หนึ่งที่ลืมไม่ลงก็คือ หลังเกมส์ที่นักเตะต้องไปขอบคุณแฟนๆ เราในฐานะช่างภาพก็เดินถ่ายรูปนักเตะ โค้ชซิโก้ โดยมีแฟนๆ เฮฮา กรี๊ดให้นักเตะ เสียงปรบมือ เสียงเรียก
คุณพระ “เรามาอยู่ในบรรยากาศแบบนี้จริงๆ เหรอเนี๊ย”
ต้องบอกว่า “ขนลุก” ทุกๆ อย่างในร่างกายช่างตื่นตัวสุดๆ มีความสุขสุดๆ เช่นกัน
rana khonkaensusu
บรรณาธิการขอนแก่นสู้สู้ แมกกาซีน
Related posts:
Comments แสดงความคิดเห็น
Powered by Facebook Comments