ตุลาคม 25, 2013 at 4:23 pm

เลาะรั้วลูกยางขอนแก่น : โจ้ ดลปภัทร

พูดถึงวอลเล่ย์บอลในบ้านเราวินาทีนี้คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าพวกเธอฮ็อตกันจริงๆ กับนักวอลเล่ย์บอลสาวไทย จากการสร้างผลงานครั้งยิ่งใหญ่เอาชนะใจคนไทยไปทั้งประเทศด้วยการล้มเต็งหนึ่งอย่างจีนมหาอำนาจแห่งวอลเล่ย์บอลของโลก โค่นสาวแดนปลาดิบคู่รักคู่แค้นสำคัญได้ถึง 2 ครั้งทั้งในรอบ 8 ทีมและรอบชิงชนะเลิศจนกระทั่งคว้าแชมป์เอเชียได้เป็นสมัยที่ 2 ติดต่อกัน

ประเด็นสำคัญที่ผมอยากจะบอกกับคุณผู้อ่านทุกคนก็คือผู้เล่นที่มีส่วนสำคัญในการสร้างประวัติศาสตร์หน้านี้ 2 คนมาจากโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น ซึ่งหลายคนก็จะรู้จักในชื่อโรงเรียนหนองเรือวิทยา นั่นก็คือ บะหมี่ ฐาปไพพรรณ ไชยศรี และ ทัดดาว นึกแจ้ง

ซึ่งทุกคนล้วนตรากตรำและกรำฝึกซ้อม ถูกเคี่ยวเข็ญอย่างหนัก กว่าจะเดินมาบนเส้นทางแห่งความสำเร็จดังกล่าว แต่บทความบทแรกของผมครั้งนี้จะพูดถึงวงการวอลเล่ย์บอลเยาวชนของจังหวัดขอนแก่นบ้านเรา

อันที่จริงขอนแก่นมีหลายโรงเรียนที่เก็บตัวฝึกซ้อมและส่งทีมเข้าร่วมการแข่งขันในรายการต่างๆ อย่างต่อเนื่องแต่ทำไมหลายทีมกับไม่เป็นที่รู้จัก

เริ่มที่โรงเรียนหนองเรือวิทยา ทีมนี้คงไม่ต้องพูดมากเพราะเป็นเหมือนแหล่งผลิตนักกีฬาเพื่อป้อนทีมชาติ เก็บตัวฝึกซ้อมตลอดปี มีสวัสดิการด้านที่พักอาศัย ด้านการเรียน หรือแม้แต่จบไปแล้วยังการันตีว่ามีสถานศึกษาหลายแห่งจับจองตัวเพื่อไปรับใช้สถาบัน การแข่งขันรายการต่างๆทั้งในระดับจังหวัด ระดับภาคฯหรือระดับประเทศ

ทีมนี้เป็น 1 ใน 3 ทีมเต็งทั่วประเทศที่จะคว้าแชมป์ด้วยรู้ร่างที่สูง การฝึกซ้อมตลอดปีและการได้ออกไปหาประสบการณ์ใหม่อยู่ตลอดทำให้ทีมนี้ได้เปรียบทีมอื่นๆชุดเยาวชนในจังหวัดขอนแก่นอย่างปฏิเสธไม่ได้

มาที่โรงเรียนโนนศิลาวิทยาคม หรือที่รู้จักการกันชื่อเดิมคือโรงเรียนรังสรรค์ ทีมไม้เบื่อไม้เมาของหนองเรือวิทยาที่ขับเคี่ยวกันมาโดยตลอดเพราะก็เป็นทีมที่เก็บตัวฝึกซ้อมตลอดทั้งปีและได้เข้าไปแข่งขันทั้งระดับจังหวัด ระดับภาคฯและระดับประเทศเช่นเดียวกันแต่อาจจะไม่เด่นเท่าใหร่นักเพราะผู้เล่นส่วนใหญ่ตัวเล็ก มาที่โรงเรียนทุ่งใหญ่รัตนศึกษา

อีกหนึ่งทีมที่พยายามจะสร้างนักกีฬาเพื่อเข้ามาสอดแทรกประมือกับหนองเรือวิทยาและโนนศิลาวิทยาคม แต่ก็ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรเพราะหลายปัจจัยทั้งด้านผู้เล่นที่ตัวเล็ก ผู้สนับสนุนหรือแม้แต่การฝึกซ้อมอย่างจริงจัง

นอกนั้นไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม โรงเรียนภูเวียงวิทยาคมหรือจะโรงเรียนบ้านไผ่ ขก.5 ก็เป็นเหมือนเพียงไม้ประดับสนามที่เข้ามาร่วมแข่งขันที่ไม่มีการเก็บตัวฝึกซ้อมอย่างจริงจัง ไม่ได้รับการสนับสนุนเพราะบางสถาบันเน้นวิชาการหรือต่างๆนานาก็ว่ากันไป ทำให้การผูกขาดแชมป์ก็คงหนีไม่พ้นหนองเรือวิทยาหรือโนนศิลาวิทยาคม

แต่สุดท้ายผู้เขียนเอวก็ยังคงเชื่อว่าทุกทีมที่ได้เอ่ยมาจะมีผู้เล่นที่ออกไปสร้างความภาคภูมิใจให้กับตนเอง ครอบครัว จังหวัดและประเทศตามรอยรุ่นพี่ที่ทำไว้อย่างสวยงาม มีการคัดสรร ฝึกซ้อม เก็บตัวและวางแผนอย่างเป็นระบบในการทำทีมภายใต้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่องของส่วนที่เกี่ยวข้อง อีกไม่นานซุปตาร์ดวงใหม่จะถือกำเนิดขึ้นอีกในจังหวัดขอนแก่นอีกดวงก็เป็นได้