พฤษภาคม 5, 2012 at 10:38 am

แฟนคลับและนักเตะขอนแก่น เอฟซี ช่วยเหลือน้องหมา..

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน 2555 นักฟุตบอล Khonkaen Fc. อาทิ บ๊อบบี้ “กฤษดา เหมวิพัฒน์” No.21 ติ๊ก “ผดุงศักดิ์ กิตติวราพล” No.6 และกลุ่ม Khonkaen Fc. Fanclub รวมทั้งน้องๆ จากชมรมอมยิ้ม

ได้นำอาหารเม็ด อาหารกระป๋อง ยารักษาโรค แคร่ (สำหรับให้สุนัขนอน) น้ำยาอาบน้ำ และเงินสด 4,600 บาท ไปมอบให้ “ป้าเดือน” สุภาพสตรีผู้จิตใจดี อุปการสุนัขพิการและสุนัขจรจัด 160 ตัว

โดยการไปครั้งนี้ นักบอลได้นำของใช้มาให้แฟนคลับเปิดประมูล เพื่อหารายได้เพิ่มเติม เช่น มาร์ค-ปิยะวัฒน์ อินทรพิมพ์ นำถุงมือมาให้ประมูล, เสื้อแข่งของโชค สุขแก้ว ,รองเท้าสตั๊ดของบอล-พีรวิส ฤทธิ์ศรีบูรณ์ , ผ้าพันคอ พร้อมลายเซนต์นักเตะของ ติ๊ก-ผดุงศักดิ์ กิตติวราพล, ชุดวอร์มของวัช – ศุภกร ฆารดา และลูกฟุตบอลจิ๋วพร้อมลายเซนต์นักบอลของ บ๊อบบี้-กฤษดา เหมวิพัฒน์ และนอกจากนี้ยังมีผู้ใจบุญอีกหลายท่าน ร่วมบริจาคเงินมาสมทบ ทำให้มีรายได้เกือบ 2 หมื่นบาท

ป้าเดือนรับอุปการะสุนัขเหล่้านี้มาเป็นเวลา 10 กว่าปี ดูแลอย่างดี พาไปหาหมอเมื่อไม่สบาย ทุกวันนี้ ป้าเดือนมีค่าใช้จ่ายต่อเดือนๆละ 4-5 หมื่นบาท และยังขาดความช่วยเหลืออยู่อีกมาก ไม่ว่าจะเป็นอาหารเม็ด อาหารกระป๋อง น้ำเกลือล้างแผล ยาเบตาดีนทาแผลสด ถุงมือยาง น้ำยาอาบน้ำ แคร่ กรง ข้าวหัก โครงไก่ ฯลฯ

เมื่อพวกเราเดินทางไปถึง ก็ได้ยินเสียงร้องของน้องหมา 160 ชีวิตดังลั่น บางตัวก็มาตะกายประตูเพื่อให้เราไปหา

พวกเรารอป้าเดือนอยู่เกือบ 45 นาที เพราะป้าเดือนพาน้องหมาไปหาหมอที่รพ. ระหว่างที่รอก็จะมีน้องหมาที่ผ่านมา แวะมาทานอาหารเม็ดที่ป้าเดือนเทใส่กะละมังไว้บริเวญนอกรั้วบ้านอย่างเอร็ดอร่อย พอป้าเดือนมาถึง น้องหมาที่แวะมาทานอาหารเม็ด ก็จะวิ่งไปหาป้าเดือน แล้วป้าเดือนก็จะก้มลงจูบที่หน้าผากน้องหมาทุกตัว เป็นภาพที่ประทับใจมากๆเลย..

แว่บแรกที่เห็นผ้าเดือน..ก็เห็นรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร ผู้หญิงคนนี้ทำไมเสียสละได้ขนาดนี้เนี่ย ถ้าเป็นเรา..คงทำไม่ได้ขนาดนี้แน่นอนเลย

พวกเราช่วยกันลำเลียงกระสอบอาหารเม็ด อาหารกระป๋อง และของที่เตรียมไปลงจากรถ ทันทีที่น้องหมาเห็นกระสอบอาหารเม็ดก็กระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ ป้าเดือนรีบพาน้องๆที่ค่อนข้างเกเรเข้ากรง ปล่อยไว้รับแขกอยู่ 10 กว่าตัว ซึ่งน่ารักมาก

พวกเราเดินดูน้องหมารอบๆบ้านที่ป้าเดือนแบ่งไว้เป็นโซนๆ หลายตัวพิการ มีแผลติดเชื้อ เดินไม่ได้ ก็ต้องอยู่ในกรง เพื่อที่จะได้ไม่เป็นอันตรายต่อแผล หลายตัวที่มาพร้อมๆกัน ก็จะอยู่เขตเดียวกัน ไปอยู่เขตอิื่นไม่ได้ ป้าเดือนบอกเดี๋ยวจะทะเลาะกัน ป้าเดือนบอกว่าบางทีมีคนเอาน้องหมามาโยนไว้ในบ้าน บางทีก็จับใส่กล่องวางไว้หน้าบ้าน ป้าเดือนก็ต้องอุปการะไว้ เพราะอดสงสารไม่ได้ บางทีป้าเดือนขี่รถคู่ชีพไปตามถนน เห็นน้องหมาถูกรถชน เห็นน้องหมาบาดเจ็บ ป้าเดือนก็จะพาน้องหมาไปหาคุณหมอที่ใกล้ที่สุด ไม่ว่าจะต้องเสียเงินเท่าไหร่ก็ตาม และทุกที่..ป้าเดือนบอกว่า เก็บราคาเต็มซะด้วย ไม่มีส่วนลดเลย

นอกจากที่นี่แล้ว ที่บ้านหลังที่ป้าเดือนพักผ่อน ก็ยังมีน้องหมาอีก 20 กว่าตัว ป้าเดือนให้อาหารสมุนกลุ่มใหญ่เสร็จแล้ว ก็ต้องไปดูแลสมุนที่บ้านต่ออีก กว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืน เช้ามาก็รับจ้างอาบน้ำตัดขนให้น้องหมาตามปกติเพื่อหารายได้มาจุนเจือน้องหมาทั้งหลายที่เลี้ยงไว้ เวลาที่ป้าเดือนไปไหนมาไหน ป้าเดือนก็จะมีอาหารใส่ไว้ในถังส่วนหนึง เจอน้องหมาจรจัดที่ไหน ป้าเดือนก็จะแวะเอาอาหารให้เค้าทาน จนทุกวันนี้ น้องหมาจะหมารอป้าเดือนทุกวัน

เมื่อเราบอกป้าเดือนว่า ขอบคุณที่ช่วยดูแลน้องหมาเหล่านี้..ป้าเดือนบอก “จะดูแลกันจนตายไปข้างนึง ไม่ทิ้งแน่นอน” ฟังแล้วก็ชื่นใจ บ๊อบบี้เองก็เข้าไปกอดไปจับมือเพื่อให้กำลังใจป้าเดือน ติ๊ก-ผดุงศักดิ์ ก็แอบน้ำตาซึม ที่เห็นป้ามีความสุข พวกเราเองก็ตั้งใจไว้ว่า จะแวะมาหาป้าเดือนอีก อาจไม่มีอะไรมาให้มากมายเท่าครั้งนี้ แต่ก็จะมาแน่นอนค่ะ เพราะเราเชื่อว่า สิ่งที่พวกเราทำลงไปคงจะพอมีประโยชน์กับป้าเดือน กับสังคมบ้างไม่มากก็น้อย