มีนาคม 13, 2011 at 7:10 pm

บันทึกการเดินทาง “ฮักนะ สารคาม” แค่ 60 กว่ากิโลเมตร ไม่ไกลเลย สำหรับการตามเชียร์ขอนแก่น เอฟซี บู๊บุรีรัมย์

สำหรับทริปในการเดินทาง ไปเชียร์ขอนแก่นเอฟซี ในครั้งนี้ จัดเป็นทริป เล็กที่สุดในการเดินทางไปเชียร์ขอนแก่น เอฟซี ในปี 2011 นี้ทีเดียว “ก็เล่นในบ้าน แม้มันจะไม่ใช่ในบ้านก็เถอะนะ เลยต้องเดินทางด้วยรถส่วนตัวดิ ” เออ ก็ว่างั้นแหละ มันก้ไม่ได้ไกลอะไรนักหนานิ ไม่ถึง 70 กิโลเมตรเลยด้วยซ้ำ

4 คน ในการอัดเข้าไปในน้องเคโระ นิสสัน มาร์ช คันจิ๋วของเจ้าอ้อม น้องฟ้าจอดไว้ที่บ้าน อิอิ หล่อนซดน้ำมันเยอะไปหน่อย เลยต้องบริการน้องเขียวอ่อนไปแทน ทริปนี้เรียกว่า “ทริปญาติพี่น้องดูบอล” ก็ที่มามีแต่ญาติ พี่น้อง กันทั้งนั้น

ถึงจะคันเล็ก แต่อย่าดูถูกเชียว วิ่งอัด 120 ตลอดเหมือนกัน แต่วิ่งไม่ได้เยอะ เพราะช่วงถนนเป็น 4 เลนบ้าง 2 เลนบ้าง บ้างครั้งรถใหญ่วิ่งนำหน้า ก็ต้องชลอ รอจังหวะตลอดเช่นกัน

สำหรับตั๋วเราเตรียมพร้อมไว้แล้ว ซื้อจากชอปในราคา 80 บาท ถ้าหน้าสนามละก้อ 100 บาทเต็มเลยล่ะ

เดินทางออกจากบ้านโนนตุ่น ประมาณบ่ายสองโมงนิดๆ เดินทางไปสารคามทางท่าพระ โกสุม เพราะบ้านเราอยู่โซนทางนี้ เลยเลือกที่จะมาทางนี้ วิ่งไม่นานก็ถึง ลองสังเกตหน้าปัด เดินทางประมาณ 66 กิโลเมตรเท่านั้น มาถึงก็สามโมงนิดๆ หาที่จอดรถ พอลงจากรถเท่านั้นแหละ เสียงเชียร์ เสียงเพลง ทำนองไผ่ พงศธร ลอยมาแต่ไกล

เลย สรุปคือเสียงเชียร์จากฝั่งบุรีรัมย์ ดังจริงๆ

แฟนบอลพากันนั่งรอเวลา บ้างก็เล่นเกมส์ เรื่อยเปื่อยหน้าสนาม

เจอห้องน้ำก็แวะดูสักหน่อย ก็สะอาดโอเคทีเดียว สงสัยของยังใหม่อยู่แน่ๆ แถมนายแบบทดสอบใช้งานให้ดูเลยทีเดียว

พอมาถึงฝั่งอัฒจรรย์ ก็นั่งรอนั่น รอนิ นิดหน่อย การเดินทางมาหลายคนมันก็ต้องรอกันบ้าง เดินดูนั่นดูนิ ทำไมเรามันโชคร้ายไม่ค่อยได้เจอ สาวๆ พริตตี้เลย เหอะๆ หรือวันนี้จะได้เจอเนี๊ย

เดินมาสักพัก อ้าวว นักกีฬาเรียงแถวกัน พร้อมจะลงสนามแล้วนิ เลยแวะเข้าไปถ่ายรูปนิดหน่อย บรรยกาศคึกคักครับ แฟนบอลก็มาออกัน แถวๆ บริเวณที่นักเตะเข้าแถวด้วย

สังเกตุเป็นนัดที่ 2 ที่เห็น หมีน้อยจะลงสนามเป้นคนสุดท้ายตลอด สงสัยเอาเคล็ด ไม่รอช้าสะกิดหมีน้อย หันหน้ามาถ่ายรูปหน่อย เรียบร้อยเดินต่อ

พอน้องๆ บอกว่าพากันมาครบแล้ว ก็ขึ้นบนอัฒจรรย์ แม้ วันนี้รักษาความปลอดภัย เคร่งครัดกันจริงๆ มีสแกนหาอาวุธด้วยแฮะ ก็ดี ทำทุกนัดนะเจ้าหน้าที่ อุปกรณ์สำคัญที่เตรียมมาจากบ้าน กระติกใส่เบียร์ แต่หาซื้อเบียร์ไม่ได้ 55 นิมันสถานศึกษานะ จะหาซื้อได้ง่ายๆ ก็เกินไป เจ้ากระติกโดนยึดให้วางเก็บไว้ใต้บรรได (ซะงั้นเลย)

แห้วแล้ว ต้องเอากระติกเป็นเก็บ ซะงั้นครับ

โอโฮ้ คนเยอะจริงๆ แฮะ ดูได้เลยครับ ที่นั่งไม่ต้องพูดถึง หายากมาที่จะแทรก ยิ่งมากันหลายๆ คน หมดสิทธิ์

พอขึ้นมาบนอัฒจรรย์ฝั่งซ้าย คนเต็มไปหมดเลย ไม่ต้องหาที่นั่งเลย ที่ยืนยังไม่มีเลยแหละ เจ้าดอย แฟนยัยอ้น เลยแนะนำ พี่เราไปอีกฝั่งกันไหม อ้าว ไปก็ไปดิ (ภาพจากท่านอ๊อฟ)

ท่านอดีตรัฐมนตรีฯ ประจักษ์ แก้วกล้าหาญ ก็มาด้วย ท่านรีบวิ่งลงไปในสนาม

ในสนามนักเตะก็เดินลงเรียบร้อย เรียงแถวหน้ากระดาน พร้อมลงสู่กันแล้ว

ส่วนเราก็เดินหา แหล่งพักพิง ในการดูบอล การเดินมาอีกฝั่ง จนเจอ…

พอมาถึงอีกฝั่งเท่านั้นแหละ ความกระหายก็ได้ หายไปเลยทีเดียว ก็เพราะโม กับบ็อบบี้ เตรียมน้ำสีทอง ให้รับประทานแล้ว สุดยอดดดดด ยังงี้ค่อยดูบอลรู้เรื่องหน่อย พิธีการในสนามก็ดำเนินไป เราก็จิบเบียร์เชียร์บอลกันไป

วันนี้ Bobby ไม่ขอนำเชียร์ แต่ขอนำเบียร์ เบียร์ใส่ถุงเล้กๆ หลายๆ ถุง ค่อยๆ แกะเทใส่แก้ว โหหห ของหายากมาก

ท่านเนวิน รับของฝากจากฝั่งขอนแก่น เลยยกโชว์แฟนๆ หน่อย กรี๊ดดดดดด

บุรีรัมย์ล้อมวง ทำสมาธิ พร้อมลงสนามจริงๆ แล้ว

ขอนแก่นก็เช่นเดียวกัน

ส่วนเราแฟนบอลก็ใช้เวลาช่วงนี้แหละ ถ่ายรูปกันหน่อย ก่อนที่จะตะโกนเชียร์

วันนี้มาแบบฟลูออฟชั่น 2010 ทีเดียว 55 ก็ตัวใหม่จะเอาไปติดเบอร์ กับชื่อ เลยไม่ได้ใส่มา

ส่งสัยคุณโยธิน แห่งสยามกีฬา แกคงชอบขอนแก่นแน่ๆ เห็นตามมาเป็นนัดที่สองแล้ว นัดแรกที่เห็นคือ ที่สระบุรี

การแข่งขันเริ่มดำเนินไปแล้วครับ บุรีรัมย์บุก ขอนแก่นตั้งรับแล้วก็รอสวนกลับ

จนในที่สุด กำแพงขอนแก่น ก็ต่อต้านไม่ไหว โดนสุเชาว์ ยิงให้บุรีรัมย์ขึ้นนำไปแล้ว 1-0 อากาศร้อนจริงๆ เราคนเชียร์ยังรู้สึกได้ นักกีฬายิ่งกว่าเราหลายเท่านัก หยุดเกมส์ เป็นต้องมาดื่มน้ำ ข้างสนาม

แฟนๆ เครียดกันเลยทีเดียว หลังจากโดนนำ

หมดเวลาครึ่งแรก พอพักครึ่ง เราก็ได้พักหัวใจ ห่อเหี่ยวกับผลการแข่งขัน มากระชุ่มกระช่วยกับสาวๆ ด้านล่างหน่อยละกัน

อ้าว นิหนุ่มๆ บอยแบนด์จากไหนเนี๊ย

พอพักครึ่งก็เลยชวนบ็อบบี้ตะลอนกันนิดหน่อย พอลงมาผู้คนก็เยอะแยะเหลือเกิน ห้องน้ำก้เต็ม ตามถนนก็เต็ม ชอปชั่วคราว ทั้งขอนแก่น ทั้งบุรีรัมย์ก็เต็ม ขายดีกันมากๆ ดูได้จากภาพข้างล่าง คึกคักมากจริงๆ ท่าทางจะขายได้หลายอยู่

ตากล้องหน้าคุ้นๆ ท่านอ๊อฟ บก. Away Day นิเอง ส่วนข้างๆ ท่าน สจ. แม็ก ก็กำลังยุ่งกับการขายสินค้าที่ระลึกของสโมสร

ฝั่งบุรีรัมย์ก็ขายดี ไม่น้อยหน้าฝั่งขอนแก่นเช่นเดียวกัน มีทั้งเสื้อแข่งพีอีเอ ทั้งเอฟซี มีหมด ราคาแพงกว่าชอปที่บุรีรัมย์แค่ 50 บาทเอง คิดซะว่าเป็นค่ายกมา

แล้วเราก็เดินมาเจอน้องๆ สาวสปอนเซอร์ อยู่บนเวที ร่วมกิจกรรมกันอยู่เลย คนหัวฟูๆ มีคนบอกว่าชื่อ พล่ากุ้ง ไม่รู้ใช่เปล่า

สองสาวนิสะดุดตาเราเป็นที่สุด ยังไงซะต้องถ่ายรูปกับน้องเค้าให้ได้ เหอะๆ

สำเร็จครับ พอน้องเค้าว่างปั๊บ ไม่รอช้าเข้าไปขอถ่ายรูปทันที สุโคว๊ยยยย จริงๆ

หน้าระรื่นเชียวครับ สำหรับหนุ่มคนนี้

หนุ่มใหญ่วัยกลางคน แต่หัวใจวัยสะรุ่น คนนี้ก็ไม่น้อยหน้า 55

อีกด้าน กลุ่มกองเชียร์ขอนแก่น ก็พร้อมเชียร์ต่อในครึ่งหลังแล้ว

แต่ตอนนี้ขอมองดูเกมส์สักพัก

นักเตะรวมพลังใจ กันอีกครั้ง

กลับขึ้นมาสู่อัฒจรรย์ ชมเกมส์กันต่อ รู้สึกดูบอลมันเป็นยังไงไม่รู้ เสียงเชียร์ขอนแก่นเราสู้เค้าไม่ได้เลยจริงๆ หรือวันนี้ผู้ชม จากที่ต่างๆ กำลังปรับตัวกันอยู่ก็ไม่รู้ ทำให้บรรยากาศในการชมมันดูหงอยๆ

อ้าวววว บอลลุ้นไม่ขึ้น แถมโดนยิงประตูที่สองอีก จากธีรธร สาวๆ ขอยกธงละกัน ฮ่วย

เพิ่งสังเกตุ โอโฮ้ รถสโมสร ช่างสวยงามอะไรอย่างนี้ เสียดายน่าจะเข้าไปถุ่ายรูปด้วยหน่อย

จบเกมส์ เกมส์จบ ผลการแข่งขันไม่พลิก บุรีรัมย์ชนะไปได้ 2 ต่อ 0 ไม่เสียใจ ไม่เสียดาย ให้กำลังใจต่อ นัดต่อๆ ไป

นักเตะและทีมงาน ขอบคุณแฟนๆ ที่กำลังร้องเพลงสโมสร ก่อนจากลากัน

นักเตะขอนแก่น ก็เดินมาเคารพ โค้ชแต็ก

ท่านเนวิน ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชน หลังจบเกมส์ (ไม่สัมภาษณ์กัปตันทีมบ้างเหรอพี่ อิอิ)

กองเชียร์อย่างเรา ก็ได้แต่ยิ้มเหงาๆ ดูบรรยากาศเรื่อยๆ ไม่ซีเรียส อะไรดอก

ยกนิ้วให้ใครเนี๊ย ขอนแก่นหรือบุรีรัมย์

เหล่ากองเชียร์ยังยิ้มได้

บังเอิญได้เจอกับโค้ชแต็ก อรรถพล ของบุรีรัมย์พอดี เลยขอถ่ายรูปด้วย โค้ชแกก็ใจดีถ่ายรูปด้วยทันที

อีกสักรูปละกันโค้ช

นิมันบรรยากาศแบบว่า เจอซุปเปอร์สตาร์ชัดๆ แฟนบอลแย่งกันถ่ายรูป ตะโกนทักทายนักเตะบุรีรัมย์

ดูเจ้าหน้าที่สิครับ รักษาความปลอดภัยดีจริงๆ รอดูนัดหน้าจะเป็นแบบนี้บ่

นิเธอจะแอีกท่า ร่ำลาหรือไง

ส่วนเราทางนี้ก็พร้อมแล้วจะเดินทางไปกลับ โดยแวะริมบึงกินข้าวนิดหน่อย น้องเขียวด้านหลังก็พร้อมแล้ว

พอจบเกมส์ ก็เดินทางกลับขอนแก่น นัดกับยัยอ้น ซึ่งขับรถมาอีกคันเจอกันที่ วิเศษนิยม ริมบึงแก่นนคร หาข้าว หาเบียร์กินนิดหน่อย ก่อนกลับบ้าน ใครเป็นใครดูเอาละกัน

มาถึงร้านก็ใช้บริการน้องๆ อาซาฮีทันที ก็อร่อยพอได้ ตามติดด้วยน้องลีโอ กินอิ่มแยกย้ายกันกลับบ้าน เกือบ 4 ทุ่มเลยทีเดียว

น้องอ้น เจ้าของโปรเจคครั้งนี้ ดื่มลีโอโชว์ซะเลย

สองสาวผู้รักในขอนแก่น เอฟซี ยกแก้วฉลองเช่นกัน ฮ่วย ฉลอง 2-0 หรือไง

จะลากันแล้ว แล้วเจอกันโอกาสหน้า

สู้ต่อไป ขอนแก่นเอฟซี

ขอขอบคุณ นายแบบ นางแบบ ทั้งหลาย พ่อใหญ่โอ๊ต น้องอ้อม น้องอ้น น้องเจี๊ยบ น้องดอย น้องเสื้อเขียว (ไม่รู้จักน้องเค้า)

แล้วเจอกันใหม่โอกาสหน้า ค่อยมาเจอกันอีกครั้ง

แต่สำหรับสัปดาห์หน้า เจอพิจิตร ต้องขอบายครับ ตามมา 3 นัดเหนื่อยเหมือนกัน แต่ที่ไม่ได้ไป ไม่ได้เป็นเพราะเหนื่อย หรือท้อ แต่เป็นเพราะต้องทำธุระส่วนตัว ยิ่งใหญ่จริงๆ